Cars aliats,
Dab l’equipa e lo conselh d’administracion de l’Ofici public de la lenga occitana, que’vs desiri los mens vòts mei bons entà l’annada qui s’avia.
Aquera cabussada calendària que m’a semblat d’estar l’escadença de’vs mandar un bilanç retrospectiu de las purmèras annadas de l’Ofici : un uelh virat suu temps escorrut, l’aute de cap tau camin qui’ns demora a percórrer.
L’Ofici public de la lenga occitana, hèra mei qu’un utís per la lenga
Dab la creacion de l’Ofici public de la lenga occitana en 2016, que calèva har existir ua politica lingüistica, gessida, vertat, de la volontat de tres partenaris – la Region Navèra Aquitània, la Region Occitania e l’Estat, mes com un objècte politic « en se-medish ». Uei lo dia, l’Ofici que s’ei hèit gran : l’espaci de dialògue e de collaboracion deus sons membres que s’ei obèrt, las lors contribucions que son ahortidas, l’equipa qu’a pravat, e l’Ofici que pren la soa plaça, tot dia un drin mei, capvath l’espaci public qui ei lo son.
Un objectiu : har créisher lo nombre de locutors actius
Qu’ei clar que lo tot joen Ofici a purmèr de tot tornat sarrar la soa accion cap au son objectiu purmèr – aumentar la transmission de la lenga au près de la joena generacion – e donc de cap a la comunautat educativa hòrta d’arron 48 000 escolans escoliats en occitan.
En aqueth sens, l’annada 2020 que permetó de pagerar l’arribada en cap d’un tribalh d’aliança au sens larg, que sia enter las tres entitats administratoras o dab las autas collectivitats territoriaus e los operators lingüistics.
Que podom atau har vàler los dispositius existents (matieraus pedagogics, ajuda au diplòma en Competéncias Lingüisticas, jornadas e setmanas de sensibilizacion au 2nd grad), ne melhorar d’autes (dispositiu Ensenhar estudiant e ensenhaire), mes tanben avià’n de navèths (auhèrta entà l’accès a produccions audiovisuaus en occitan cap aus escolars, chèc-libe…).
La signatura de las convencions entau desvolopament de l’ensenhament dens las academias de Montpelhièr e Tolosa que juntèn las de Bordèu e Lemòtges. Enfin, lo ministèri de l’Educacion nacionau que decidí d’aumentar la soa contribucion au foncionar de l’Ofici, en permete’u d’ahortir atau la soa equipa mes tanben de poder perpensar accions navèras.
Lo camin que demòra de córrer qu’ei enqüera long totun
Totun, l’aumentacion deu nombre d’escolans que se’n ved a puntejar. Perm’or lo camin qu’ei enqüèra long entà que la politica lingüistica e sia considerada com « normau » e d’interès generau com ac sostienem de la creacion de l’Ofici enlà.
Atau, quan l’enquèsta sociolingüistica miada augan averà ensenhat que los abitants de las duas regions e son màgerment estacats a la lenga occitana, que’ns cau totun enqüèra har conéisher e refresquir las representacions que lo gran public a de la lenga e de la cultura occitana.
Mei enqüèra, la responsabilitat deu noste país cap a la sauvaguarda de las soas lengas regionaus qu’a de’s concretizar per ua estrategia vertadèra e un estatut mei bon.
Aquiu qu’avetz çò qui cau purmèr de tot entà’s tirar un sarròt d’incoëréncias dens l’accion publica, qui vienen grevar los esfòrç qui miam tots amassa.
E adara ?
En responsa ad aqueth par de jògas, l’Ofici que pòt d’ara enlà alargar lo son camp d’accion : cap au gran public purmèr, dab ua grana campanha de sensibilizacion, la mesa en plaça deu son observatòri de la lenga entà estar un organisme « ressorsa e relai », e l’elaboracion d’alianças entà miélher socializar la lenga. Que s’i calerà tanben sarrar las cooperacions dab los autes oficis dedicats a las lengas regionaus.
Mes qu’apartienerà a cadun de relajar lo son estacament a la lenga occitana au près deus deputats, qui s’aprèstan a votar en abriu qui arriba ua lei entà un estatut mei bon de las lengas regionaus en França.
Charline Claveau
Presidenta de l’Ofici public de la lenga occitana
Conselhèra regionala de Novèla-Aquitània delegada
a las Lengas e culturas regionalas
