Correspondéncia #2 – EDITO

Cars occitanofònes e occitanofiles,

Malaisit d’aviar aqueste numèro navèth de « correspondéncia » shens evocar çò qui a beròi cambiat las nostas vitas aqueras darrèras setmanas : la mesa en embarrament deu país entà lutar contra la propagacion deu covid-19. Que m’estarèi totun de tot comentari filosofic, politicoeconomic o enqüèra terapeutic : lo mond virutau – probable lo sol qui sia permetut de vesitar per aqueths torns – qu’ei dejà caupit d’analisis deus uns e deus autes.  

Que’vs desiri simplament d’estar en bona santat, e de víver au mei plan aquesta tempsada estranha.  

Qu’espèri que trobaratz dens aquesta letra quauquas ideas per un embarrament dab accents occitans : filmes e serias generosament hicats a disposicion per Conta’m entaus escolans e ensenhaires, un drin de lectura dab lo bilanç 2019 de l’Ofici, ua espacada en Corsega o enqüèra un reportatge d’ÒCtele sus l’enquèsta sociolingüistica dont la part quantitativa e vien de s’acabar.

Quauques mots sus aqueth bilanç 2019 : que i explicam solide las ajudas autrejadas, qui, peu purmèr còp, estón sosmetudas a un « comitat conselh » dit, « de prefiguracion », puish que s’agiva d’experimentar un tau dispositiu. Aqueth comitat qu’èra animat per l’equipa de l’ÒPLO, e composat de membres qui representan organizacions associativas e institucionaus occitanas. Aqueras subvencions que constitueishen la màger part deu budget de l’Ofici, mes que trobaratz tanben explics sus las autas massas budgetàrias de l’Ofici, tà qué e las utilizam, quin e tà quí. Segur, aqueth document que torna tanben sus las accions miadas, sovent en aliança, las lors escadudas tau com los lors empachs. Qu’avem miat aqueth exercici de bilanç dab d’autan mei de suenh que’ns semblava important de respóner de manièra factuau a cèrtas interrogacions qui avom a conéisher l’an passat.  

Apuish, ua hèra bona novèla tà çò de l’ensenhament – e qu’ei chic de díser que d’aqueth punt de vista, tota nòta positiva ei la planvienguda. Com ac descobriratz, lo dispositiu ENSENHAR Professor a conegut ua beròja escaduda augan, dab quauquas 32 candidaturas. Shens nat dobte, la decision obtienguda au près d’Olivier Dugrip, ancian rector de Bordèu, e mesa en òbra per Anne Bisagni-Faure, qui l’a succedit, n’ei pas per arren dens aquera cuvada excepcionau : l’assegurança peus ensenhaires deu 1^èr grad de poder seguir la formacion shens nada pèrta de salari. Aquera condicion, hèra lèu portada a l’atencion de l’Ofici per l’associacion Òc-Bi, que hasè shens nat dobte necèra tà har decidir un cèrt nombre de professors. Que’ns cau demorar avisats, entà qu’aqueths futurs ensenhaires en occitan e poscan estar posicionats com se deu sus pòstes pertinents après lo lor temps de formacion.  

Enfin, que semblava important de’vs díser que ns’i hèm entà que l’Ofici e contunhe de foncionar haut o baish normaument pendent aquera tempsada. Qu’arremercii l’equipa sancèra, qui a sabut adaptà’s hèra viste, entà non pas penalizar l’avançada de las òbras e mei que mei lo versament de las ajudas aus operators. Atau, qu’avem podut tiéner l’Amassada Generau de l’Ofici, dont lo rendut-compte sintetic que vs’ei tanben proposat dens aquesta letra.

A tots, que’vs desiri ua bona lectura !

Charline Claveau

Presidenta de l’Ofici public de la lenga occitana

Conselhèra regionau Navèra-Aquitània delegada a las lengas e culturas regionaus